Glina do toczenia pozyskiwana i przerabiana jest we własnym zakresie. Dawniej, aby glina nadawała się do toczenia najlepiej było ją po ukopaniu „sezonować” przez okres zimowy, gdyż to nadawało jej plastyczność. Potem trzeba było ją wyrobić, poprzez udeptywanie bosymi stopami lub też przez zbijanie w duży stożek i struganie, aż do uzyskania jednolitej masy.     
    Obecnie po upływie 1-2 tygodni od ukopania glina jest przerabiana tzn. walcowana i „sznekowana” (maszyna w rodzaju dużej maszynki do mięsa). Proces „sznekowania” nadaje glinie postać wałków o masie ok. 11 kg. Po takim przerobieniu można przystąpić do toczenia.
        W naszej pracowni wszystkie naczynia wytwarzane są na kole garncarskim. Po upływie 1-2 dni od zrobienia doczepiane są ucha i inne ozdoby. Potem naczynia odstawiane są na ok. dwa tygodnie w celu całkowitego suszenia. Po wyschnięciu „gliniaki” są przecierane płótnem ściernym oraz wodą i wkładane do pieca.  
      Do wypału używamy tradycyjnego pieca ziemnego opalanego drewnem sosnowym. Wypał na tzw. „biskwit” trwa ok. 18-20 godzin, a temperatura to ok. 900-960ºC. Po dwóch dniach naczynia są wybierane.    
    By naczynia stały się użytkowe muszą być szkliwione(glazurowane) i ponownie wypalone. Temperatura wypału zależy od użytego szkliwa i waha się od 950 do ok. 1100ºC. Szkliwa używane w naszej pracowni pochodzą z Instytutu Szkła i Ceramiki w Warszawie.